Met plezier naar school gaan is het aller-belangrijkste. Deze zin komt regelmatig naar voren in de gesprekken die ik voer met ouders over hun zoon of dochter. En dan ineens sta jezelf aan de andere kant, ben ik die moeder met mijn dochter. Het meisje wat niet met zoveel plezier naar school gaat.
En dan voelt het allemaal anders. De professionele blik is er niet, geen kant en klare oplossingen die ik zo uit mijn mouw schud. Alleen maar een machteloos gevoel. En veel vragen. Vragen waar zij geen antwoord op kan geven. Het is ook best ingewikkeld allemaal als je nog maar in groep 4 zit.
De gesprekjes met een kopje thee aan de keukentafel heb ik als eerste geprobeerd. Samen een ochtendje quality-time in een leuke stad. Geen zusje wat ook wat wil zeggen, wil spelen of aandacht vraagt. Geen deurbel die gaat omdat het overbuurjongetje graag met je naar de speeltuin wil. Alleen wij samen, mem en dochter.
En dan een nieuwe poging tot een ‘nonchalant’ gesprekje terwijl wij in de auto over de snelweg naar de stad rijden. Maar de antwoorden komen niet verder dan: “Ik weet het niet zo goed’. “Ja, ik heb leuke klasgenootjes’. “Juf is echt heel lief”.
Het is heel moeilijk om die gevoelens die in het hoofd rond dwarrelen als herfstblaadjes, om te zetten in woorden. Woorden die niet zoveel betekenis hebben voor een 7-jarige.
Vorige week bracht ik haar naar bed. Leeslampje aan, gordijnen dicht, kleren klaar gelegd voor de nieuwe schooldag, knuffels op een rij en een warm dekbed. Geen voorleesboek, maar een kaartspel nam ik deze keer mee. Het Lekker-in-je-vel-spel. Het zijn kaartjes met tekst, beeld en prikkelende vragen. Ik vroeg aan haar om 3 lichte (dit zijn de positieve gevoelens) kaartjes te pakken en 3 donkere (negatieve gevoelens). Ze vond het heel interessant en ging gelijk aan de slag. Sommige gevoelens die op de kaartjes stonden waren lastig voor haar. Op de achterkant staan in paar zinnen beschreven wat het gevoel is, met een bijpassend plaatje.
Samen hebben wij de 6 kaartjes bekeken en besproken. Met de hulpvragen op de achterkant kwam er een heel fijn gesprekje. Zij ging met een blij gevoel slapen en ik ging met waardevolle antwoorden naar beneden. De volgende ochtend bij het ontbijt vroeg ze mij: “Mag ik het Lekker-in-je-vel-spel vandaag aan juf laten zien?”
Wil je meer blogs lezen van Annelies. Klik dan hier.